Familie_VTM Wiki
Advertisement

Seizoen 28

De feiten

Poging tot moord op Amelie De Wulf op vrijdag 29 juni 2018. Veronique Van den Bossche zou na samen iets te gaan drinken haar halfzus Amelie hebben neergestoken bij haar thuis.

De bewijzen

  • Een buur heeft hen hevig horen ruziemaken bij het thuiskomen.
  • Amelie werd neergestoken in Veroniques huis en zij waren de enige twee aanwezigen.
  • Veroniques vingerafdrukken werden gevonden op het mes.
  • Veronique zat onder het bloed en ging de straat op met het mes.
  • Er werd een hoge dosis Rohypnol gevonden in Amelies bloed, in tegenstelling tot het bloed van Veronique, dat perfect normaal was. Zij beweert echter ook geheugenverlies te hebben.

De getuigen

De rechtbank

De Voorzitter

Familie 6303 k 002

De voorzitter van het proces (gespeeld door Ron Cornet) is zeer streng voor Veronique en lijkt niet echt te twijfelen aan haar schuld. Hij lijkt vastberaden dat ze schuldig is. Wanneer Anna Dierckx, de oma van Veronique, de orde in de rechtbank verstoort, zet de voorzitter haar buiten.

De procureur

S28 afl6301 033

De procureur (gespeeld door Alain Van Goethem) doet er alles aan om te bewijzen dat Veronique schuldig is en legt de moraliteitsgetuigen op de rooster. Hij haalt zelfs oude gebeurtenissen op in verband met het drugsverleden van Peter Van den Bossche en de haatrelatie die Veronique had tegenover haar vader.

Het proces

Na reeds 6 maanden in voorhechtenis opgesloten te hebben gezeten, start op woensdag 2 januari 2018 het proces van Veronique. Een paar weken eerder werd beslist dat Veronique berecht zal worden voor poging tot moord en dus een assisenproces krijgt met een volksjury. Na lang twijfelen en verschillende strategieën te hebben bekeken, beslist Veroniques advocaat Marianne Maes om op het proces met moraliteitsgetuigen te werken. Een extra moeilijkheid voor Veronique en Marianne is dat Veronique door de twijfel aan haar eigen onschuld enkele weken eerder volledige bekentenissen had afgelegd, maar die nadien weer heeft ingetrokken.

Een groot deel van de familie is aanwezig op het proces om Veronique te steunen. Ook de pers is in grote mate aanwezig en probeert vragen te stellen aan Veroniques naaste familie. Iedereen weigert echter commentaar te geven, in tegenstelling tot Lars, die er nog steeds van overtuigd is dat niet Veronique, maar wel Marie de dader is van de steekpartij. Gelijktijdig met het proces voert hij ook een eigen onderzoek naar de echte dader samen met Hanne, die mee in het onderzoek stapte nadat Lars haar zijn vermoedens vertelde dat Marie ook iets te maken heeft met de moord op Evy. De politie gelooft hen echter niet. Lars probeert tevergeefs Marnix te bereiken, een getuige die, net als een buurvrouw van Veronique, een derde persoon heeft zien binnengaan op de bewuste avond in het huis van Veronique. Die is echter al een tijdje van de radar verdwenen en laat niets meer van zich horen.

Aan de start van het proces licht de procureur eerst de feiten toe. Dit roept bij Marie-Rose herinneringen op van de bewuste avond. Zij is namelijk de echte dader die Amelie heeft neergestoken. Daarna heeft ze het mes bij een slapende Veronique gelegd en is ze in paniek weggelopen. Daarna mag Marianne starten met haar verdediging. Ze maakt de rechter en de jury duidelijk dat Veronique door de politie altijd als enige dader is gezien en het onderzoek dus niet is gevoerd zoals het zou moeten. Volgens haar was er sprake van een soort van tunnelvisie. Daarnaast beweert ze ook dat Veronique voor haar familie door het vuur zou gaan en dus ook voor haar halfzus Amelie.

De eerste dag van het proces wordt afgesloten met een ondervraging van Veronique. De rechter stelt haar enkele vragen, die het haar soms heel moeilijk maken. Zo beweert de rechter dat in haar dossier zou staan dat ze er alles aan zou gedaan hebben om een DNA-test te vermijden. Hij betwijfelt ook dat zij, net als Amelie, geheugenverlies zou hebben. Ze zegt ook dat ze nooit agressief zou worden, maar de rechter beschikt over de informatie dat Veronique enkele maanden eerder Vicky heeft aangevallen, waarna die een week op de ziekenboeg moest verblijven. Hierna verliest Veronique even haar kalmte, maar Marianne kan haar op tijd terug kalmeren. Hiermee is de eerste dag van het proces afgelopen.

Op donderdag 3 januari 2019 volgt de tweede dag van het proces. Inspecteur Toegaert wordt over het onderzoek ondervraagd door de voorzitter. Later mag ook Marianne hem nog enkele vragen stellen. Ze benadrukt zo opnieuw dat het onderzoek eenzijdig gevoerd is en haalt ook de theorie aan van de derde persoon, een vrouw. Deze theorie wordt door de procureur en de voorzitter echter in het niet gedaan door het gebrek aan bewijzen. Volgens de procureur en inspecteur Toegaert is het pure speculatie, die er volgens Marianne niet zou geweest zijn indien het onderzoek wel goed gevoerd was.

Vervolgens is het aan Cédric om te getuigen. Zijn getuigenis komt traag op gang wanneer de voorzitter hem enkele vragen stelt over de band en het verleden met zijn moeder. Hij vertelt de waarheid en zegt dat haar werk altijd voor gegaan is op haar gezin, al was dat vroeger wel meer dan nu. Wanneer de voorzitter hem vraagt of hij zijn moeder in staat acht een moord te plegen, zegt hij dat hij daar niet op kan antwoorden. Daarna is het aan Marianne om hem als eerste moraliteitsgetuige te ondervragen. Ze vindt het lelijk dat hij zijn moeder zo behandelt na wat zij allemaal voor hem gedaan heeft. Ze rakelt de moord op June terug op, waarbij hij als motief opgaf dat hij het deed om zijn moeder te wreken. Ook vertelt ze de jury dat Veronique in zijn plaats wou bekennen om hem te beschermen. Ze suggereert dat iemand hem misschien iets heeft ingefluisterd. Na de zitting heeft Cédric het moeilijk en beseft hij dat hij te hard is geweest voor Veronique. Hij werkt zijn frustraties uit op Marie, die ook aanwezig was.

Dag 3 van het proces op vrijdag 4 januari start met een getuigenis van een professor toxicologie. Marianne stelt hem enkele vragen over de manier waarop het onderzoek gevoerd is, waaruit duidelijk wordt dat Amelies bloed veel vroeger werd gecontroleerd dan dat van Veronique, waardoor het logisch was dat er geen drugs in haar bloed zijn teruggevonden. De procureur vindt het opnieuw pure speculatie, al heeft ze wel een punt. Daarna komt gerechtspsychiater Carl Dekens getuigen, die Veronique enkele weken eerder onderzocht heeft en toen nog een negatief rapport over haar schreef. Hij omschrijft haar als een zelfzekere vrouw die eigenlijk niemand nodig heeft, zelfs niet haar familie. Haar extreme haatgevoelens zouden gevoed worden door het gevoel dat ze door haar vader altijd achteruitgestoken is. Ook zegt hij dat het moederinstinct bij haar ontbreekt. Hij zegt dat ze geen gevaar is voor de samenleving, maar wel voor haar naaste omgeving, waarna de bomma haar kalmte verliest en uitvliegt. Ze wordt buitengezet door de voorzitter.

Vervolgens mag Amelie komen getuigen. Zij vertelt dat hun band als halfzussen in het begin zeer slecht was, maar de laatste tijd veel beter was en ze elkaar echt hadden gevonden. Ze zegt ook dat ze het een tijdje moeilijk heeft gehad dat Veronique eerst bekend had en daarna haar bekentenis weer heeft ingetrokken. Vroeger zou ze nooit geloofd hebben dat Veronique is staat zou zijn om iemand te vermoorden, maar nu kan ze daar geen antwoord meer op geven.

Daarna is het aan Peter, die een louter positief beeld schetst van zijn zus. De procureur stelt hem veel vragen over zijn verleden, die hij irrelevant vindt. Hij omschrijft hun band als broer en zus als beter dan gemiddeld, aangezien ze ook altijd hebben samengewerkt. Wanneer hem de vraag wordt gesteld of hij haar ooit heeft horen zeggen dat ze haar vader dood wou, moet hij terugdenken aan een jaar eerder, toen ze hem vertelde dat Herwig Guido na een paar misplaatste woorden van haar vermoord heeft. In de rechtbank zegt hij echter dat hij denkt van niet, zelfs niet wanneer de procureur blijft aandringen.

Als voorlaatste is het de beurt aan Lars. Hij is tussen zijn onderzoek door snel naar de rechtbank gekomen om zijn getuigenis af te leggen. Hij beledigt de politie en vertelt de voorzitter en de jury over zijn eigen onderzoek. Aangezien er geen bewijzen zijn, telt dit echter niet. Ondertussen zit Marie-Rose op haar beurt te wachten in de getuigenkamer. Zij voelt het te heet onder haar voeten worden en wilt vluchten. Ze wordt echter tegengehouden, omdat het haar beurt is om te getuigen.

Ten slotte mag Marie-Rose komen getuigen. Wanneer ze de rechtbank binnenkomt, is ze echter van streek door de getuigenis van Lars en met een smoesje dat ze zich even niet goed voelt, krijgt ze van de voorzitter 5 minuten uitstel. De voorzitter vraagt haar eerst hoe Veronique als kind was, waarna Marie-Rose over haar tijd als baby begint te praten. Ze zegt dat ze altijd een goed team waren, maar dat er ondertussen al veel te veel is gebeurd. De rechter vraagt haar ook waarom ze haar dochter de eerste maanden niet bezocht heeft in de gevangenis. Ze zegt dat ze niet wou dat Veronique zag hoe teleurgesteld ze in haar was. Om af te sluiten stelt Marianne haar nog de vraag of ze op de bewuste avond in België was en of ze, na alles wat ze gehoord heeft, haar dochter gelooft. Ze antwoordt dat ze die avond in Frankrijk was, maar dat ze zeker is dat Veronique Amelie niets aangedaan heeft.

Plots komt Lars de rechtbank binnengestormd. Hij gaat meteen naar Marie-Rose en zegt dat zij zijn zus heeft neergestoken. Ze heeft op 29 juni een auto gehuurd in Deurne, waarna ze naar het huis van Veronique is gereden en daar Amelie heeft neergestoken. Marie-Rose barst in tranen uit en Lars wordt hardhandig van haar weggeleid door de politie. In de rechtbank heerst er ongeloof, vooral bij Peter en Amelie. Ook Veronique kan haar oren niet geloven en staat geschokt recht.

Het besluit

Na een bekentenis van Marie-Rose De Putter wordt Veronique met onmiddellijke ingang vrijgesproken. De zaak wordt nietig verklaard.

Aanwezige personages

Trivia

Foto's

Lees Meer

Advertisement